เรารับรู้อยู่เสมอว่า สมอง มีไว้คิดหาเหตุผล
ส่วนใจเป็นจิตสำนึกที่ขึ้นอยู่กับความพึงพอใจของแต่ละบุคคล
แต่จะมีสักกี่คนที่นั่งนึกถึงสองคำนี้อย่างจริงจัง?
ทำไมเวลาเรารับรู้เรามักใช้คำว่า "เข้าใจ" ไม่ใช้คำว่า "เข้าสมอง"
และทำไมพวกผู้ใหญ่ชอบถามเรานักว่า "ใส่ใจบ้างไหม?" หรือ "เข้าสมองบ้างรึเปล่า?"
ทั้งๆที่คำพวกนี้เราใช้ในชีวิตประจำวันแท้ๆ แต่ทำไมเวลาเราลองกลับมานั่งคิดคำพวกนี้เรากลับหานิยามของมันได้ยากนัก
ถ้าจะลองเปรียบเทียบระหว่างสมองและใจโดยมองในแง่ของตัวเองที่มองต่อศิลปะ
สมองคงมีไว้คิดเวลาได้โจทย์ ว่าโจทย์นี้ควรจะตีความหมายออกมาอย่างไรส่วนใจคงมีไว้เวลาลงมือทำงาน เพราะถ้าเราไม่มีใจรักที่จะทำ ไม่มีใจรักที่จะวาด งานศิลปะของเราก็คงเป็นได้แค่งานที่ไร้คุณค่า และถ้าเราไม่ใช้สมองในการคิดงาน งานศิลปะของเราก็คงเป็นได้แค่รูปวาดที่ตอบสนองความต้องการไม่ได้
ในความเป็นจริงยังมีอีกหลากหลายเรื่องที่เราต้องใช้ "สมอง" และ "ใจ" ในการตัดสินเรื่องราวต่างๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขึ้นอยู่กับสถานการณ์ สภาพแวดล้อมของแต่ละคนด้วย จริงไหม?
ที่มา : คลาสเรียน Communication Design5
วันอาทิตย์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น