พ่อกับแม่

วันนี้ตอนนอนดูทีวีกับป๊าม๊า ก็คิดไปพลางว่า...
เวลาแบบนี้จะอยู่ได้อีกยาวนานแค่ไหนกัน
ช่วงเวลาที่แอน ป๊า ม๊า และน้องๆจะได้อยู่ด้วยกัน
พระเจ้าจะให้เวลาอีกสักกี่ปีกัน?

แอนไม่เคยกลัวเรื่องความตายมาก่อนเลย
จนกระทั่งอาม่าแอนเสียไปเมื่อปีที่แล้ว
น้ำตาที่ไหลมาบ่งบอกได้ถึงความเสียใจ
ความเหงาบ่งบอกได้ถึงความคิดถึง
จนแอนอดคิดไม่ได้ว่า...
หากวันใดที่ป๊าม๊าแอนจากไป ตัวแอนจะรับได้มากน้อยแค่ไหน?
แม่มักพูดเสมอ...ว่าพ่อกับแม่มีแต่จะแก่เฒ่าไปตามอายุ
จะให้อยู่เลี้ยงดูลูกตลอดไปก็เป็นไปไม่ได้
ใช่...ตัวเราเองก็เข้าใจในความหมายนั้นดี
แต่ก็ยังคงกลัวการพรากจากนั้นอยู่ดี...