ถ้าไม่ได้โจทย์ให้หยิบของที่ 'ชอบ' มา 20 ชิ้น
แอนก็คงไม่ได้นึกถึง 'ช่วงเวลาเก่าๆในวัยเด็ก'
ที่ครั้งหนึ่ง 'ใบเสร็จค่าทางด่วน' นั้น...มีความหมายสำหรับแอนมากเพียงใด...
ในตอนเด็ก...ที่บ้านจะมีพี่เลี้ยงอยู่ 2 คน
ทั้งสองเป็นพี่น้องกันเลยมาทำงานและอาศัยอยู่ที่บ้านแอน
ทั้งคู่จะคอยทำความสะอาดบ้าน และดูแลแอนกับน้องอีกสองคน
ทุกๆเช้าหลังกินอาหารฝีมือพี่เลี้ยงเสร็จ ก็จะมีรถนักเรียนมารับไปโรงเรียน
พอตกเย็นรถนักเรียนก็จะพาพวกเรากลับบ้าน
ฟังดูแล้วเหมือนน่าอิจฉา
แต่สิ่งทีต้องแลกกับความสะดวกสบายพวกนั้นคือ...
แอนกับน้องแทบไม่ได้เจอพ่อ กับ แม่เลยด้วยซ้ำ
เพราะพวกท่านต้องทำงาน กว่าจะกลับก็ค่ำมืด
จนพวกเราพี่น้องเข้านอนพร้อมพี่เลี้ยงไปหมดแล้ว
แอนรู้ว่าที่บ้านแอนไม่ได้มีฐานะร่ำรวย
ไม่มีมรดกตกทอดจากบรรพบุรุษให้มีกินมีใช้อย่างสุขสบาย
สิ่งที่มีอยู่ทั้งหมดคือน้ำพักของบุคคลที่ได้ชื่อว่า "พ่อ กับ แม่"
พวกท่านต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงดูพวกแอนและน้องให้ดี
...แต่ก็ยังอดน้อยใจไม่ได้อยู่ดี...
เคยมีครั้งหนึ่งพี่เลี้ยงทั้งสองคนลากลับบ้านที่ต่างจังหวัด
รถนักเรียนก็พาพวกเรามาส่งบ้านตามปกติ
ปรากฎว่า 'บ้านล็อค' ทั้งแอนทั้งน้องต่างก็ไม่มีกุญแจบ้าน ก็ต้องนั่งรออยู่หน้าบ้าน
จะปีนเข้ารั้วบ้านก็ไม่ได้เพราะมันอยู่สูงเกินไป และเป็นรั้วปลายแหลม
นั่งรอไม่รู้กี่ชั่วโมงจนคนตรงข้ามบ้านที่สนิทกับครอบครัวมาเห็นเข้า
จึงพาพวกเราสามพี่น้องไปนั่งรอที่บ้านของเขาจนกว่าป๊ากับม๊าจะกลับมา
เหงานะ เศร้านะ แล้วน้อยใจมากด้วยในช่วงเวลานั้น
ว่าทำไม ป๊า กับ ม๊า ถึงได้เห็นงานสำคัญกว่า ก็อย่างว่านะ...ยังเด็กนิหน่า...
จนมีวันนึง แอนเข้าไปนั่งเล่นที่ห้องทำงานของป๊า กับ ม๊า
ก็ไปเจอกล่องๆหนึ่งที่ใส่พวกใบเสร็จต่างๆไว้ในนั้น
มีทั้งใบเสร็จซื้อของห้างสรรพสินค้า ใบเสร็จค่าอาหารและ'ใบเสร็จค่าทางด่วน'
ในตอนแรกแอนก็ไม่เข้าใจความหมายของมัน
แต่เมื่อลองถาม "แม่" แม่ก็ได้บอก(ทำนอง)ว่า...
ใบนี้นะ...เป็นใบเสร็จที่เราได้จากการจ่ายเงินเพื่อขึ้นทางด่วน
ในนั้นจะบันทึกบอกวัน เดือน ปี และสถานที่ที่เราไป
หลังจากรู้แล้วว่าไอ้ใบนี้มันมีความสำคัญยังไง
แอนก็เริ่มเก็บสะสมจากการ 'รื้อ' ใบเสร็จค่าทางด่วนนี้ออกจากกล่องเก็บใบเสร็จ
เอาแต่ละใบมาแปะไว้ตรงกำแพงห้องนอนของแอนเอง
เพราะหวังว่าอย่างน้อย...ก็จะได้ใกล้ชิดพ่อ กับ แม่อีกสักนิด...
แต่ทั้งหมดนี้ ก็แค่เรื่องในวัยเด็กเท่านั้น
ปัจจุบันบ้านหลังนั้นก็มีคนซื้อไปทุบทิ้งสร้างใหม่แล้ว
และตอนนี้ป๊า กับ ม๊า ก็ได้ให้ 'เวลา' อย่างเต็มที่กับพวกแอนแล้ว
โดยเลิกทำงานก่อนหน้านี้ แล้วหันมาทำธุรกิจที่บ้านแทน
ที่มา : เรื่องราวในวัยเด็ก กับ 'ใบเสร็จค่าทางด่วน'
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น